Jak pomóc osobie z wychłodzeniem ciała? Sprawdź, co robić, by uratować komuś życie!

Niska temperatura powietrza w połączeniu z siłą wiatru przyczynia się do wychłodzenia organizmu. Hipotermia to znaczny spadek temperatury ciała połączony z zaburzeniem termoregulacji organizmu. W wyniku obniżenia temperatury ciała, życiowe procesy ulegają zwolnieniu i następuje ogólne pogorszenie sprawności. Może nawet w skrajnych przypadkach stanowić zagrożenie dla życia człowieka. Najbardziej narażeni na wychłodzenie to ludzie bezdomni, którzy przebywają w nieogrzewanych pomieszczeniach tj. pustostany, altanki na działkach czy piwnice.

Wyróżnia się trzy stopnie hipotermii ze względu na głębokość obniżenia temperatury ciała:

• Lekki (temperatura ciała spada do 32-35 st. C), charakteryzujący się uczuciem marznięcia, skóra jest blada i zimna. Występują dreszcze i drżenie mięśni. Słabną ramiona i nogi, dołączają się zawroty głowy, niepokój i dezorientacja.
• Średni (temperatura ciała spada do 30-32 st. C), w którym następuje stadium wyczerpania, w którym objawy hipotermii lekkiej nasilają się. Dodatkowo pojawia się brak wrażliwości na bodźce i sztywnienie mięśni. Przechłodzony organizm dostaje skurczów mięśni, zachowuje się apatycznie i cierpi na zaburzenia świadomości, które powodują zobojętnienie na własny los (poszkodowany nie jest w stanie sobie pomóc).
• Ciężki (temperatura ciała spada poniżej 30 st. C) – człowiek jest w stanie bezwładności. Poszkodowany nie odczuwa bólu, zachowaniem przypomina osobę po spożyciu alkoholu. Jego mowa jest bełkotliwa i występuje niezborność ruchowa. Puls jest słabo wyczuwalny a oddech wolny i płytki. Zanika reakcja źrenic na światło, co jest spowodowane niedotlenieniem mózgu. Poszkodowany ostatecznie traci przytomność.

Obniżenie temperatury ciała do 25 st. C może prowadzić do śmierci.

Jak udzielić pierwszej pomocy osobie z wychłodzeniem organizmu?

• Sprawdzić czy jest bezpiecznie.
• Założyć rekawiczki.
• Ocenić stan ogólny poszkodowanego (sprawdzić przytomność i oddech)
• Wezwać pogotowie
• Zabezpieczyć poszkodowanego przed dalszym wychłodzeniem:

• gdy jest to możliwe przenieść lub zaprowadzić poszkodowanego do ciepłego pomieszczenia, w innym przypadku starać się znaleźć miejsce osłonięte od śniegu, wiatru i deszczu,
• jeżeli ubranie poszkodowanego jest mokre, należy jak najszybciej zdjąć je bez zbędnego poruszania poszkodowanego (np. rozcinając je),
• w przypadku podejrzenia odmrożenia okolic dystalnych ciała, tj. uszy, nos, ręce i stopy, należy rozluźnić uciskające części garderoby, które ograniczają ukrwienie,
• poszkodowanego należy okryć kocem lub folią izotermiczną złotą stroną do góry,
• dodatkowo wskazane jest okrycie szyi i głowy co zmniejszy utratę ciepła.

• Gdy poszkodowany jest przytomny możemy podać do picia gorące napoje (wskazane są z dużą zawartości cukru np. z sokiem malinowym). W żadnym przypadku nie podajemy alkoholu, który powoduje rozszerzenie naczyń krwionośnych, a tym samym potęguje oziębienie organizmu.
• W przypadku stwierdzenia uszkodzeń skóry zabezpieczyć je suchym opatrunkiem.
• W przypadku, gdy osoba poszkodowana jest nieprzytomna, a ma czynności życiowe ułożyć w pozycji bezpiecznej, która zapewni swobodne oddychanie.
• Stale kontrolować oddech poszkodowanego.
• Kiedy dojdzie do zatrzymania oddechu i krążenia należy przystąpić do resuscytacji krążeniowo-oddechowej.

W żadnym przypadku NIE WOLNO:

• pocierać stóp i rąk poszkodowanego, ponieważ możemy spowodować dodatkowe uszkodzenia skóry (nie wolno również nacierać śniegiem!);
• zostawić poszkodowanego samego;
• gwałtownie poruszać poszkodowanym, ponieważ może to doprowadzić do szybkiego przemieszczenia się schłodzonej krwi w kierunku serca;

aut. kom. Teresa Zabawa i podkom. Dorota Ciszkowska / szkolenia.policja.waw.pl