Lady Marmalade, Mr Jam – owocowy romans na zdrowie!

Jaki smak Twój ulubiony?…
Wiecie, co to jest „prawdziwa skawka”? Żartobliwym, aczkolwiek sprytnym językowym żartem, zagięła mnie kiedyś koleżanka. Korzystając z tego pomysłu, dodam, że właśnie po dżemy z „prawdziwych skawek”, sięgamy najchętniej. Słoneczne, słodkie, czerwone owoce na szczęście dają się zamknąć w słoikach i cieszą nas swoim smakiem nie tylko w sezonie letnim. Warto zwrócić także uwagę na cenne właściwości truskawek, bowiem to owoce, które zawierają ważne substancje: antocyjany, witamina C, fosfor, żelazo czy bromelinę – enzym ułatwiający trawienie. Z licznych obserwacji zachowań konsumentów wynika jednak, że coraz częściej sięgamy nie tylko po tradycyjne i sprawdzone smaki. Rosnącą popularnością cieszą się przetwory z owoców egzotycznych, czy po prostu oryginalne owocowe „związki”. W poszukiwaniach dżemowych przepisów znalazłam propozycję na połączenie paprykowo-jabłkowe. I to chyba kolejny powód, dla którego lubimy dżemy – możemy do woli tworzyć, eksperymentować i komponować ich smaki.

WYGRAJ PODWÓJNE ZAPROSZENIA NA KONCERT „DŻEM SYMFONICZNIE” – SPRAWDŹ SZCZEGÓŁY!

Dżem, konfitura, czy powidła?
Poszczególne produkty różnią się między sobą zawartością owoców. Producenci przetworów muszą stosować się do szczegółowych wytycznych, zapisanych w Rozporządzeniu Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Do najbardziej „owocowych” przetworów należą marmolady. Chętnie wykorzystywane w cukiernictwie, czy w domowych wypiekach, niezbędne w tłusty czwartek, dzielą się na dwa rodzaje. To tzw. marmolady twarde i miękkie. Do wyrobu stu gram tych pierwszych należy użyć minimum 110 gram owoców. Marmolada „na miękko” jest mniej wymagająca – jej sporządzenie wymaga zużycia 80 gram owoców / 100 gram produktu. Procentowo najmniej ubogie w owoce są natomiast marmolady przygotowywane z cytrusów, tutaj proporcja wynosi 20 gram na 100.

Dżemy! Te rozpoznamy po zżelowanej masie, w której zawieszone są owoce: rozdrobnione lub w cząstkach. Dżem wytwarzany jest z owoców, pulpy lub przecieru, z jednego lub więcej gatunków owoców. Dla większości dżemów ilość pulpy lub przecieru wymagana do wytworzenia 100 g wyrobu gotowego wynosi nie mniej niż 35 g. Dżem ekstra wytwarzany jest natomiast z owoców w proporcji min. 45g /100g. Inne wymagania ustawodawca zawarł np. dla dżemów z czerwonych i czarnych porzeczek, owoców jarzębiny, rokitnika, dzikiej róży czy pigwy (dla dżemu: min. 25g /100g; dla dżemu ekstra: min. 35g /100g). Specjaliści zwracają uwagę, że dżemy są dużo zdrowsze od miodu, który nie zawiera licznych witamin i przeciwutleniaczy, jakie znajdziemy właśnie w słoiczkach z przetworami.

Konfitury to najszlachetniejsze przetwory o odpowiednio gęstej, lecz niezżelowanej konsystencji (minimalna ilość owoców wymaganych do wytworzenia 100 g konfitury to 50 gram /100 g oraz 60 gram /100g w przypadku konfitury ekstra). Ich „szlachetność” polega także na stosowaniu do wyrobu konfitur owoców najlepszej jakości, w dodatku bardzo słodkich. Co ciekawe, jeżeli decydujemy się na przygotowanie konfitur w domu, warto pamiętać o tym, by nakrętki i brzegi słoików zabezpieczyć poprzez posmarowanie koniakiem.

Swoistym rodzajem przetworów są powidła, świetny dodatek do mięs, białego sera oraz wypieków – zarówno tych na bazie ciasta kruchego, puszystego biszkoptu czy piernika. W polskiej kuchni powidła śliwkowe często stosowane są także jako aromatyczny dodatek do tradycyjnego bigosu. Mają głęboki, bogaty smak, w którym kwaskowatość łączy się ze słodyczą dojrzałych, soczystych owoców. Idealne powidła powinny być gęste, ale jednocześnie na tyle miękkie, by bez problemu rozsmarować je na kromce chrupiącego chleba. Powidła śliwkowe muszą być sporządzone z minimum 160 gram owoców na 100 gram gotowego produktu.

Słodko, ale z umiarem
Pamiętajmy, że pomimo wielu zdrowotnych właściwości przetworów owocowych, zawierają one wiele cukru. Dlatego też nie należy objadać się dżemami i marmoladami codziennie. Ale kiedy już po nie sięgamy, bądź częstujemy nimi swoich gości, podajmy je w odpowiedni sposób. Dżemy podaje się w specjalnym naczyniu, obok którego powinna znajdować się łyżeczka, która służy do nabierania przetworu na własny talerzyk. Następnie już swoją łyżeczką smarujemy chleb i zjadamy.

Odkręć słoik… ciekawości

• W Portugalii jednym z narodowych produktów kulinarnych jest dżem marchewkowy. Z tego powodu w przepisach regulujących parametry produkcji dżemów w Unii Europejskiej, marchew musiała zostać uznana za owoc. Dyrektywa unijna (Council Directive 79/693/EEC, 24 lipca 1979) określa minimalną zawartość owoców w dżemie, jednak aby objąć różne rodzaje dżemów wytwarzanych w krajach Unii, definicję owoców rozszerzono, włączając doń nie tylko wspomnianą marchew, ale także: pomidory, melony, arbuzy, rabarbar, słodkie ziemniaki, ogórki i dynię. Takie samo zdefiniowanie owoców zawarte jest również w nowej dyrektywie (Council Directive 2001/113/EC, 20 grudnia 2001). źródło

• Podczas II Wojny Światowej piloci wojskowi zajadali się dżemem jagodowym. Okazało się bowiem, że jagody zawierają tzw. antocyjany, które wzmacniają naczynia włosowate w oku i regenerują barwnik zwany rodopsyną, niezbędny do widzenia podczas jazdy o zmroku. źródło

• Pektynę, naturalny środek żelujący, stosuje się po to, by dżem zgęstniał i ściął się. Jednak badania przeprowadzone przez amerykański Instytut Badań Żywności wskazują, że pektyna przynosi również ulgę w zaparciach i bólach gardła. Dowiedziono też, że hamuje wzrost guza. Przeciwutleniacze zawarte w skórkach owoców pomagają obniżyć poziom złego cholesterolu. źródło