O Jerzym Kukuczce w Klubie Miłośników Gór
Jeden z najwybitniejszych himalaistów XX wieku. Ślązak z krwi i kości, sercem również góral, bo jego rodzina pochodziła z Istebnej, 25 lat temu wyruszył na ostatnią swoją wyprawę, z której nie wrócił. Jerzy Kukuczka będzie bohaterem jutrzejszego (20.11.) spotkania w ramach Klubu Miłośników Gór.
W Domu Kultury w Chwałowicach gościć będzie jego żona Cecylia Kukuczka. Spotkanie o godzinie 18.00.
Zginął w ścianie, która była jego marzeniem. Zakochał się w niej od pierwszego wejrzenia, kiedy w 1979 stanął u jej podnóża i rozpoczął podbój Himalajów. Tylko niespełna 8 lat zajęło mu zdobycie Korony Himalajów i Karakorum – wszystkich 14 ośmiotysięczników. Wspinał się w ekstremalnie ciężkich warunkach zimą albo nowymi drogami. Słynął z ogromnej wytrzymałości psychicznej i fizycznej.
Jego partnerami byli m.in. Wojciech Kurtyka, Artur Hajzer, Krzysztof Wielicki, Ryszard Pawłowski. W 1988 r. na igrzyskach olimpijskich w Calgary wraz z Reinholdem Messnerem nagrodzony został srebrnym Orderem Olimpijskim. Zginął na wysokości 8300 metrów 24 października 1989 r. podczas wspinaczki nową, słynną, niezdobytą wówczas południową ścianą Lhotse. Szczyt atakował wspólnie z Ryszardem Pawłowskim.
Kukuczka wspinał się, jako pierwszy i tuż przed granią szczytową odpadł. Lina, nie wytrzymując obciążenia, pękła, a wspinacz spadł w dwukilometrową przepaść. Ciała Kukuczki nigdy nie odnaleziono. Na szlaku z Dingboche do Chukung stoi tybetański czorten, na którym umieszczono tablicę pamiątkową. Miejsce to, tym razem w 25 rocznicę śmierci swojego męża, odwiedziła Cecylia Kukuczka. Imię słynnego himalaisty nosi Akademia Wychowania Fizycznego w Katowicach i wiele szkół, m.in. Społeczna Szkoła Podstawowa i Dwujęzyczne Społeczne Gimnazjum w Rybniku.
Korona Himalajów i Karakorum Jerzego Kukuczki: 4 października 1979 – Lhotse (8516 m), 19 maja 1980 – Mount Everest (8850 m), 15 października 1981 – Makalu (8463 m), 30 lipca 1982 – Broad Peak (8047 m), 1 lipca 1983 – Gaszerbrum II (8035 m), 23 lipca 1983 – Gaszerbrum I (8068 m), 21 stycznia 1985 – Dhaulagiri (8167 m), 13 lutego 1985 – Czo Oju (8201 m), 13 lipca 1985 – Nanga Parbat (8126 m), 11 stycznia 1986 – Kanczendzonga (8586 m), 8 lipca 1986 – K2 (8611 m), 10 listopada 1986 – Manaslu (8156 m), 3 lutego 1987 – Annapurna (8091 m), 18 września 1987 – Sziszapangma (8013 m).
